All you need is... endorfine
- degymmendekeukenme
- 8 apr 2017
- 1 minuten om te lezen
Deze 'gymmende' keukenmeid was de laatste weken niet bepaald in de gymmende modus. Ik zou een paar zeer goede excuses kunnen bedenken (tentamen, zere longen, stage) maar laat ik de echte reden maar eerlijk op tafel leggen: Ik had geen zin. Gewoon, echt, geen, zin. Ik heb nog wel een paar verwoede pogingen gedaan om hard te lopen, maar voor m'n gevoel ging ik meer achteruit dan vooruit. Vandaag heb ik toch maar weer de stoute sportschoenen aangetrokken en mezelf richting sportschool bewogen. En wat was het fijn! Met de minuut voelde ik meer endorfine door m'n lijf stromen en na twee uur liep ik nog net niet huppelend naar huis. Ik heb nu weer een bak motivatie om mezelf te verlossen van de wintervetjes en om weer beter voor mezelf te zorgen.
Moraal van dit verhaal: Misschien moet je jezelf soms even een break gunnen. Een break zonder schuldgevoel. Blijkbaar hebben we dat soms gewoon nodig. En dan vinden we daarna weer de kracht voor, en het plezier in het sporten terug! Dát is toch het aller gezondste wat er is?


Commentaires